Yahvehshu(ayin)a:

"UNUM, SIMPLICEM, GERMANUM, ET CERTUM SENSUM LITERALEM". (ESCRITURA SAGRADA)! "DEVEMOS DEIXAR QUE ELAS SE INTERPRETEM SEMPRE...!!!".
ANTES DA LEITURA (ESCRITURA SAGRADA): BARUKH ATAH YAHU ELOHEINU MELEKH-HA'OLAM, ASHER NATAN LANU ET YAHUSHUA BINKHA K'MESHICHENU GOALENU MOSHI'ENU KAPPORATENU VA'ADONENU, VE'ET SIFREI B'RIT HECHADASHAH LE' AMENU ULEKHOL HA'AMIM. BARUKH ATAH YAHU NOTEN YESHU'AH B'YAHUSHUA HaMashiach! BENDITO SEJAS, YAHU, NOSSO DEUS, REI DO UNIVERSO, QUE NOS DESTE YAHUSHUA, TEU FILHO, COMO NOSSO MESSIAS, NOSSO REDENTOR, NOSSO SALVADOR, NOSSA EXPIAÇÃO E NOSSO YHWH, E [QUE DESTE] OS LIVROS DA NOVA ALIANÇA AO NOSSO POVO E A TODOS OS POVOS. BENDITO SEJAS, YAHU, QUE CONCEDES SALVAÇÃO EM YAHUSHUA, O MESSIAS. ANSELMO.

DEPOIS DA LEITURA (ESCRITURA SAGRADA):

BARUKH ATAH YAHU ELOHEINU MELEKH-HA'OLAM, ASHER NATAN ET D'VARKHA HATANAKH VAB'RIT HECHADASHAH LEKHOL B'NEI-ADAM. BARUKH ATAH YAHU MEVI ET HAGO'EL YAHUSHUA LEMA'AN SH'MO B'AHAVAH.

BENDITO SEJAS, YAHU, NOSSO DEUS, REI DO UNIVERSO, QUE DESTE TUA PALAVRA: O TANAKH E A NOVA ALIANÇA A TODOS OS SERES HUMANOS. BENDITO SEJAS, YAHU, QUE TROUXESTE O REDENTOR, YAHUSHUA, EM AMOR, POR CAUSA DO TEU NOME!




segunda-feira, 3 de dezembro de 2018

A PALAVRA EM: "CONCORDÂNCIA DE TEMAS": YONAH.


Jonas

1

1 Enviado a Nínive, Jonas foge para Társis.

4 Ele é traído por uma tempestade;

11 jogado no mar

17 e engolido por um grande peixe.

 

 

1 Veio a palavra do Senhor a Jonas. 2 Rs 14:25; Mt 12:39; Mt 16:4; Lc 11:29,30,32

2 Nínive. 3:2; 4:11; Gn 10:11; 2 Rs 19:36; Na 1:1; Na 2:1–3.19; Sf 2:13–15e clama contra ela. 3:2; Is 58:1; Jr 1:7–10; Ez 2:7; Ez 3:5–9; Mq 3:8; Mt 10:18porque a sua malícia. Gn 18:20, 21; Ed 9:6; Tg 5:4; Ap 18:5

3 Jonas se dispôs, mas para fugir. 4:2; Êx 4:13,14; 1 Rs 19:3,9; Jr 20:7–9; Ez 3:14; Lc 9:62; At 15:38; At 26:19; 1 Co 9:16da presença do Senhor. Gn 3:8; Gn 4:16; Jó 1:12; Jó 2:7; Sl 139:7–12; 2 Ts 1:9e, tendo descido a Jope. Js 19:46; 2 Cr 2:16; At 9:36Társis. Jonas embarcou em Jope, cidade portuária do Mediterrâneo. Por isso é provável que Társis, para onde Jonas quis fugir, se refira a Tarso na Cilícia, ou Tartesso na Espanha. Quando refletimos como a mensagem seria recebida, por exemplo, nas ruas de Londres atualmente, não nos admiraríamos da relutância do profeta em anunciar a destruição da soberba e idólatra Nínive. Is 2:16; Is 23:1,6,10; Is 60:9; Ez 27:12

4 Mas o Senhor lançou sobre o mar. Êx 10:13,19; Êx 14:21; Êx 15:10; Nm 11:31; Sl 107:24–31; Sl 135:7; Am 4:13; Mt 8:24–27; At 27:13–20estava a ponto de. Heb. pensou.

5 clamavam cada um ao seu deus. 6,14,16; 1 Rs 18:26; Is 44:17–20; Is 45:20; Jr 2:28; Os 7:14e lançavam ao mar a carga que estava no navio. Jó 2:4; At 27:18,19,38; Fp 3:7, 8havia descido ao porão. 1 Sm 24:3e dormia profundamente. Jz 16:19; Mt 25:5; Mt 26:40,41,43,45; Lc 22:45, 46

6 Que se passa contigo? Is 3:15; Ez 18:2; At 21:13; Rm 13:11; Ef 5:14Levanta-te. Sl 78:34; Sl 107:6, 12, 13, 18–20, 28, 29; Jr 2:27, 28; Mc 4:37–41talvez, assim, esse deus se lembre de nós. 3:9; 2 Sm 12:22; Et 4:16; Jl 2:11; Am 5:15

7 E diziam uns aos outros. Jz 7:13, 14; Is 41:6, 7e lançemos sortes. Js 7:14–18; Jz 20:9, 10; 1 Sm 10:20,21; 1 Sm 14:41,42; Et 3:7; Sl 22:18; Pv 16:33; Mt 27:35; At 1:23–26; At 13:19para que saibamos por causa de quem. Js 7:10, 13; Js 22:16–20; 1 Sm 14:38,39; Jó 10:2e a sorte caiu sobre Jonas. Nm 32:23; Js 7:18; 1 Co 4:5

8 Declara-nos. Js 7:19; 1 Sm 14:43; Tg 5:16Que ocupação é a tua? Gn 47:3; 1 Sm 30:13

9 Sou hebreu. Gn 14:13; Gn 39:14; Fp 3:5e temo ao Senhor. 2 Rs 17:25,28,32–35; Jó 1:9; Os 3:5; At 27:23; Ap 15:4Senhor. ou, Javé. o Deus do céu. Ed 1:2; Ed 5:11; Ed 7:12, 13; Ne 1:4; Ne 2:4; Sl 136:26; Dn 2:18,19,44; Ap 11:13; Ap 16:11que fez o mar e a terra. Ne 9:6; Sl 95:5, 6; Sl 146:5, 6; At 14:15; At 17:23–25

10 os homens ficaram possuídos de grande temor. Jo 19:8grande temor. Heb. temor, com grande temor. Dn 5:6–9Que é isto que fizeste! Js 7:25; 2 Sm 24:3ele fugia da presença do Senhor. 3; Jó 27:22

11 Que te faremos, para que o mar se nos acalme? 1 Sm 6:2,3; 2 Sm 21:1–6; 2 Sm 24:11–13; Mq 6:6, 7se nos acalme. Heb. silencie de nós. o mar se ia tornando cada vez mais tempestuoso. Heb. foi e era, etc.

12 Tomai-me e lançai-me ao mar. 2 Sm 24:17; Jo 11:50por minha causa, vos sobreveio esta grande tempestade. Js 7:12,20,21; 1 Cr 21:17; Ec 9:18; At 27:24

13 Entretanto, os homems remavam. Houve muita humanidade e terno sentimento nestes homens. Provavelmente foram profundamente afetados pela confissão sincera bem como pela conduta desinteressada e submissa do profeta. Eles não queriam lançá-lo na profundeza do mar até que esgotassem todos os meios disponíveis de salvamento. remavam. Heb. cavavam. mas não podiam. Jó 34:29; Pv 21:30

14 Então, clamaram ao Senhor e disseram. 5,16; Sl 107:28; Is 26:16Rogamos-te que não pereçamos. Gn 9:6; Dt 21:8; At 28:4por causa da vida deste homem. Sl 115:3; Sl 135:6; Dn 4:34, 35; Mt 11:26; Ef 1:9, 11

15 E levantaram a Jonas e o lançaram ao mar. Js 7:24–26; 2 Sm 21:8,9e cessou o mar da sua fúria. Sl 89:9; Sl 93:3, 4; Sl 107:29; Mt 8:26; Lc 8:24cessou. Heb. parou.

16 Temeram, pois, estes homens em extremo ao Senhor. 10; Is 26:9; Dn 4:34–37; Dn 6:26; Mc 4:31; At 5:11ofereceram, etc. Heb. sacrificaram um sacrifício ao Senhor e juraram votos. Gn 8:20; Jz 13:16; 2 Rs 5:17; Sl 107:22; Is 60:5–7fizeram votos. Gn 28:20; Sl 50:14; Sl 66:13–16; Sl 116:14; Ec 5:4

17 Deparou o Senhor um grande peixe. 4:6; Gn 1:21; Sl 104:25, 26; Hc 3:2e esteve Jonas três dias e três noites no ventre do peixe. Mt 12:40; Mt 16:4; Lc 11:30ventre. Heb. intestinos.

2

1 A oração de Jonas.

10 Jonas é liberto do ventre do peixe.

 

 

1 do ventre do peixe. Jó 13:15; Sl 130:1, 2; Lm 3:53–56; At 16:24, 25orou ao Senhor. 2 Cr 33:11–13; Sl 50:15; Sl 91:15; Is 26:16; Os 5:15; Os 6:1–3; Tg 5:13

2 Na minha angústia. 1 Sm 1:16clamei ao Senhor. Gn 32:7–12,24–28; 1 Sm 30:6; Sl 4:1; Sl 18:4–6; Sl 22:24; Sl 34:6; Sl 65:2; Sl 120:1; Sl 142:1–3; Lc 22:44; Hb 5:7do ventre do abismo. Sl 18:5, 6; Sl 61:2; Sl 86:13; Sl 88:1–7; Sl 116:3abismo. ou, sepultura. Sl 16:10; Is 14:9; Mt 12:40; At 2:27e tu me ouviste a voz. Sl 34:6; Sl 65:2

3 Pois me lançaste no profundo. 1:12–16; Sl 69:1,2,14,15; Sl 88:5–8; Lm 3:54todas as tuas ondas. Sl 42:7

4 Então, eu disse. Sl 31:22; Sl 77:1–7; Is 38:10–14,17; Is 49:14; Ez 37:11lançado estou de diante dos teus olhos. 1 Rs 9:7; Jr 7:15; Jr 15:1tornarei, porventura, a ver o teu santo templo? 1 Rs 8:38,39,42,48; 2 Cr 6:38; Sl 5:7; Dn 6:10

5 Sl 40:2; Sl 69:1, 2; Lm 3:54

6 Desci até aos fundamentos dos montes. Dt 32:22; Sl 65:6; Sl 104:6, 8; Is 40:12; Hc 3:6, 10desci até à terra. Jó 38:4–11; Pv 8:25–29contudo, fizeste subir da sepultura. Sl 16:10; Is 38:17; At 13:33–37sepultura. ou, poço. Jó 33:24,28; Sl 30:3, 9; Sl 55:23; Sl 143:7

7 desfalecia a minha alma. Sl 22:14; Sl 27:13; Sl 119:81–83; Hb 12:3eu me lembrei do Senhor. 1 Sm 30:6; Sl 20:7; Sl 42:5, 11; Sl 43:5; Sl 77:10, 11; Sl 143:5; Is 50:10; Lm 3:21–26; 2 Co 1:9,10e subiu a ti a minha oração. 2 Cr 30:27; Sl 18:6no teu santo templo. 4; Sl 11:4; Sl 65:4; Mq 1:2; Hc 2:20

8 1 Sm 12:21; 2 Rs 17:15; Sl 31:6; Jr 2:13; Jr 10:8,14,15; Jr 16:19; Hc 2:18–20

9 eu te oferecerei sacrifício. Gn 35:3; Sl 50:14, 23; Sl 66:13–15; Sl 107:22; Sl 116:17, 18; Jr 33:11; Os 14:2; Rm 12:1; Hb 13:15o que votei pagarei. Dt 23:18; 2 Sm 15:7; Jó 22:27; Ec 5:4, 5Ao Senhor pertence a salvação! Sl 3:8; Sl 37:39, 40; Sl 68:20; Is 45:17; Jo 4:22; At 4:12; Ap 7:10

10 1:17; Gn 1:3,7,9,11,14; Sl 33:9; Sl 105:31, 34; Is 50:2; Mt 8:8,9,26,27

3

1 Enviado novamente, Jonas prega aos ninivitas.

5 Face ao arrependimento deles,

10 Deus se arrepende.

 

 

1 Veio a palavra do Senhor. 1:1segunda vez. Jo 21:15–17

2 Nínive. Nínive, capital da Assíria, situava-se à margem leste do rio Tigre, em frente à atual Mosul, à cerca de 450 km ao norte da Babilônia e à 640 km a nordeste de Damasco. Nínive não apenas era bastante antiga (Gn 10:11), mas também muito grande. Strabo diz que Nínive era bem maior do que Babilônia, cujo percurso ele calculou em 77 km. Segundo Diodoro Sículo, a cidade apresentava o formato de um paralelograma de 32 km de comprimento, 19 km de largura e 96 km de circunferência. Estes dados estão de acordo com o relato bíblico no qual se diz que “era cidade muito importante de Deus e de três dias para percorrê-la,” isto é, o percurso. Em média, calcula-se que se andava cerca de 32 km por dia. Nínive era cercada por muros de 3 m de altura, tão largos que três carruagens podiam andar sobre eles lado a lado. Era guarnecida por 1:500 torres de 6 m de altura. Veja notas de Naum. 3; 1:2; Sf 2:13–15e proclama contra ela a mensagem. Jr 1:17; Jr 15:19–21; Ez 2:7; Ez 3:17; Mt 3:8; Jo 5:14

3 Levantou-se, pois, Jonas. Gn 22:3; Mt 21:28, 29; 2 Tm 4:11era cidade mui importante. Heb. grande cidade de Deus. Gn 30:8, marg.; Sl 36:6, marg.; Sl 80:10, marg.

4 Ainda quarenta dias. 10; Dt 18:22; 2 Rs 20:1,6; Jr 18:7–10

5 Os ninivitas creram em Deus. Êx 9:18–21; Mt 12:41; Lc 11:32; At 27:25; Hb 11:1, 7e proclamaram um jejum. 2 Cr 20:3; Ed 8:21; Jr 36:9; Jl 1:14; Jl 2:12–17desde o maior até o menor. Jr 31:34; Jr 42:1, 8; At 8:10

6 Chegou esta notícia ao rei de Nínive. Jr 13:18ele levantou-se do seu trono. Sl 2:10–12; Tg 1:9, 10; Tg 4:6–10cobriu-se de pano de saco. Et 4:1–4; Jó 2:8; Jó 42:6; Jr 6:26; Lm 3:29; Dn 9:3; Mq 1:10; Mt 11:21; Lc 10:13

7 E fez-se proclamar e divulgar em Nínive. 5; 2 Cr 20:3; Ed 8:21; Jl 2:15, 16divulgar. Heb. dizer. nem bois. Jl 1:18; Rm 8:20–22

8 e clamarão fortemente a Deus. 1:6, 14; Sl 130:1, 2e se converterão, cada um. Is 1:16–19; Is 55:6, 7; Is 58:6; Ez 18:21–24,27,28,30–32; Ez 33:11; Dn 4:27; Mt 3:8; At 3:19; At 26:20e da violência. Is 59:6

9 1:6; 2 Sm 12:22; Sl 106:45; Jl 2:13, 14; Am 5:15; Lc 15:18–20

10 Viu Deus o que fizeram. 1 Rs 21:27–29; Jó 33:27,28; Jr 31:18–20; Lc 11:32; Lc 15:20e Deus se arrependeu do mal que tinha dito lhes faria. 4:2; Jr 18:8; Jl 2:13; Am 7:3, 6

4

1 Jonas se desgosta da misericórdia de Deus.

4 É repreendido pela figura de uma ramada.

 

 

1 4:9; Mt 20:15; Lc 7:39; Lc 15:28; At 13:46; Tg 4:5, 6

2 E orou ao Senhor. 1 Rs 19:4; Jr 20:7Por isso, me adiantei, fugindo para Társis. 1:3; Lc 10:29pois sabia que és Deus clemente. Êx 34:6,7; Nm 14:18, 19; Sl 78:38; Sl 86:5, 15; Sl 145:8; Os 11:8, 9; Jl 2:13, 14; Mq 7:18e grande em benignidade. 3:10; Êx 32:14; Sl 90:13; Jr 18:8; Am 7:3, 6

3 tira-me a vida. Nm 11:15; Nm 20:3; 1 Rs 19:4; Jó 3:20,21; Jó 6:8,9; Jr 20:14–18; Fp 1:21–25porque melhor me é morrer do que viver. 8; Jó 7:15,16; Ec 7:1; 1 Co 9:15

4 É razoável essa tua ira? Ou, estás grandemente irado? 9; Nm 20:11,12,24; Sl 106:32, 33; Mq 6:3; Mt 20:15; Tg 1:19, 20

5 Jonas saiu da cidade. 1:5; 1 Rs 19:9,13; Is 57:17; Jr 20:9até ver o que aconteceria à cidade. Gn 19:27, 28; Jr 17:15, 16; Lc 19:41–44

6 Então, fez o Senhor Deus nascer uma planta. 1:17; Sl 103:10–14planta. Heb. Kikajon. קיקיון, provavelmente palma de Cristo, chamada kiki, ou kouki, pelos egípcios, e Elkherod pelos árabes, da qual se extrai azeite de mesa. É semelhante à uma oliveira grande. Suas folhas se assemelham às da videira, sendo as vezes tão largas quanto a aba de um chapéu. Cresceu muito rapidamente. Jonas, pois, se alegrou em extremo. Et 5:9; Pv 23:5; Is 39:2; Am 6:13; Lc 10:20; 1 Co 7:30se alegrou em extremo. Heb. regozijou-se com grande alegria.

7 enviou um verme. Jó 1:21; Sl 30:6, 7; Sl 102:10e esta se secou. Sl 90:5, 6; Is 40:6–8; Jl 1:12

8 Deus mandou um vento clamoso. 6,7; 1:4, 17; Ez 19:12; Ap 3:19calmoso. ou, silencioso. o sol bateu na cabeça de Jonas. Sl 121:6; Ct 1:6; Is 49:10; Ap 7:16pelo que pediu para si a morte. 3; Lv 10:3; 1 Sm 3:18; 2 Sm 15:25,26; Jó 2:10; Sl 39:9

9 É razoável essa tua ira...? ou, Estás grandemente irado? 4É razoável a minha ira. ou, Estou grandemente irado. Gn 4:5–14; Jó 18:4; Jó 40:4,5até à morte. Jz 16:16; Jó 5:2; Mt 26:38; 2 Co 7:10; Ap 9:6

10 Tens compaixão da. ou, poupaste. numa noite nasceu. Heb. era filho da noite. 1 Sm 20:31; Gn 17:12, marg.

11 e não hei de eu ter compaixão. 1; Is 1:18; Mt 18:33; Lc 15:28–32grande cidade de Nínive. 1:2; 3:2, 3mais de cento e vinte mil pessoas. Geralmente se estima que as crianças de qualquer lugar representam cerca de cinco vezes os habitantes. Conseqüentemente, toda a população de Nínive totalizaria cerca de 600:000 pessoas. Nas cidades do Oriente, encontravam-se grandes áreas baldias destinadas a jardins e pastagens, assim que houvessem “muitos animais.” que não sabem discernir entre a mão direita e a mão esquerda. Dt 1:39e também muitos animais? Sl 36:6; Sl 104:14,27,28; Sl 145:8,9,15,16[1]



[1] Sociedade Bíblica do Brasil. (2002). Concordância Exaustiva do Conhecimento Bíblico (Jn). Sociedade Bíblica do Brasil.

Nenhum comentário:

Postar um comentário